HLA-C (Antíxeno Leucocitario Humano-C) é unha proteína antixénica que pertence ao grupo dos receptores de cadea pesada do complexo maior de histocompatibilidade de clase I (MHC-I). O receptor C é un heterodímero que consta do produto maduro dun xene HLA-C e unha β2 microglobulina. A cadea C madura está ancorada na membrana. As moléculas de MHC de clase I, como as HLA-C, exprésanse en case todas as células, e a súa función é presentar pequenos péptidos ao sistema inmunitario, que vixía se hai péptidos non propios no organismo.
O HLA-C é un locus do cromosoma 6, que codifica moitos alelos HLA-C que son receptores MHC de clase I. O HLA-C, localizado en posición proximal ao locus HLA-B, está localizado no extremo distal da rexión HLA. A maioría dos haplotipos HLA-C:B están en forte desequilibrio de ligamento e moitos son tan antigos coma a propia especie humana.
